การแข่งขันบาสเก็ตบอลแบบห้าต่อห้าทำให้นิค รู้สึกถึงความสุขอย่างรวดเร็วที่เขาไม่เคยรู้สึกมาตั้งแต่ก่อนที่จะเริ่มการล็อค
เขาครั้งล่าสุดที่ฉันเล่นบาสเก็ตบอลเมื่อกลางเดือนมีนาคม เพื่อนร่วมทีมของ ฉันและฉัน – ฉันเล่นบาสเก็ตบอลทุกสัปดาห์กับกลุ่มคนเดียวกันมานานกว่า 10 ปีแล้ว – หัวเราะเกี่ยวกับ coronavirus เราหยุดจับมือ แต่เราไม่ได้อยู่ห่างสังคม บางคนทำ“ ไอตลก” และมีความรู้สึกทั่วไปว่าการระบาดใหญ่นี้จะไม่ส่งผลกระทบต่อเรา
ในสัปดาห์ต่อมาบาสเก็ตบอลหยุดการเดินทางไปทั่วโลกและเราทุกคนต่าง ก็โทรเข้ามาด้วยซูมสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นในนรก ไม่มีใครหัวเราะเลย
โดยส่วนตัวฉันไม่เคยเล่นมานานแล้วโดยไม่ได้เล่นตั้งแต่ฉันอายุ 10 ขวบ
สิ่งที่เป็นส่วนสำคัญในชีวิตของเรา – เราขึ้นอยู่กับบาส เก็ตบอลสำหรับสมรรถภาพทางกาย และความเชื่อมโยงทางสังคม – ได้หายไป เดือนที่ผ่านมามีเพียง The Last Dance ที่จะสนองความรักในเกมของเรา แต่สารคดีของไมเคิลจอร์แดนทั้งหมดได้ทำขึ้นมาเพื่อเตือนเราว่าเราขาดบาสเก็ตบอลไปมากแค่ไหน โดยส่วนตัวฉันไม่เคยเล่นมานานแล้วโดยไม่ได้เล่นตั้งแต่ฉันอายุ 10 ขวบ
หากไม่มีบาสเก็ตบอลและยิมระบบ การออกกำลังกายทางกายภาพ ของฉันก็ลงไปสู่การวิ่งกลางแจ้ง หวาดกลัวทุกวัน ฉันจะเขย่าเบา ๆ รู้สึกเหมือนทุกคนจ้องมองที่ฉันเหมือนฉันมี coronavirus ถ้าอย่างนั้นฉันจะทำรายการเพิ่ม 100 ครั้ง! ในไม่ช้าการวิ่งเหล่านั้นก็สั้นลงและบ่อยขึ้นเรื่อย ๆ 100 ป๊อปอัพเปลี่ยนเป็น 20. ฉันเริ่มกินเหมือนหมีที่กำลังจำศีล – หมีที่ดื่มไวน์มากมายเพราะไม่มีอะไรสำคัญอีกต่อไป
ฉันต้องต่อสู้กับความคิดที่ว่าวันเล่นบาสเก็ตบอลของฉันอาจจบลงได้
แม้ว่าฉันจะเล่นบาสเก็ตบอลมา นานกว่าสามทศวรรษฉันก็ยัง ไม่แน่ใจว่าฉันเหลืออีกกี่ปี ฉันมีอาการปวดสะโพก ปวดหน้าแข้ง ข้อเท้าอ่อนแอข้อศอก เทนนิส (แดกดัน) การปะทะไหล่คอแบนเท้าแฮมก้นบั้นเอว“ หูพูด” และหัวเข่าหย่อนขา ดังนั้นฉันจึงต้องต่อสู้กับความคิดที่ว่าวันเล่นบาสเก็ตบอลของฉันอาจจบลงได้ ในที่สุดฉันก็ต้องวางรองเท้าผ้าใบและกางเกงขาสั้นหุ้มขาและ sweatbands วงเล็บปีกกา shin braces แว่นตาถุงเท้าเสริมพิเศษชุดชั้นในประสิทธิภาพสูงเสื้อคลุม pre-game หมวกเบียร์เบียร์โพสต์เกมแบบแห้ง cummerbund, กางเกงขาสั้น tuxedo, เสื้อเหงื่อและส่วนที่เหลือทั้งหมดของมัน
การเปิดยิมอีกครั้งในวันที่ 13 มิถุนายนช่วย แต่ฉันไม่เคยจะรู้สึก 100% จนกว่าบาสเก็ตบอลจะกลับมา จากนั้นในวันที่ 1 กรกฎาคมกีฬาชุมชนได้กลับสู่นิวเซาธ์เวลส์
การแพร่เชื้อไวรัสในชุมชนนั้นแทบ จะไม่มีเลย ดูเหมือนว่า ทุกคนที่มี Covid-19 เป็นที่รู้จักและถูกกักกัน ในที่สุดมันก็ปลอดภัยที่จะเล่น เราจะหาวิธีใช้ชีวิตร่วมกับไวรัสเหมือนเพื่อนร่วมห้องสองคนที่เกลียดชัง ซึ่งกันและกัน – แต่ไม่มีใครยอมแพ้อพาร์ทเมนท์เพราะวิวท่าเรือที่น่าเหลือเชื่อ
จากนั้นโทรมา สนามบาสเก็ตบอลห้าต่อห้าเต็มได้ถูกจัดขึ้นในวันที่ 12 กรกฎาคม
เมื่อฉันไปถึงสถานที่จัดงานและเหยียบลง บนสนามมันก็ชัดเจนว่า สิ่งที่หายไปจากชีวิตของเรา
จะมีพวกเรา 15 คนผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบซึ่งสามารถไว้ใจได้ว่าจะไม่เคยไปวิคตอเรียหรือชุมนุมทรัมป์เมื่อเร็ว ๆ นี้
แต่เท่าที่ฉันไว้ใจคนกลุ่มนี้ฉันยังคงมีความกังวลมากมายเกี่ยวกับสิ่งที่จะ เกิดขึ้น โชคดีที่บาสเก็ตบอล ออสเตรเลียได้ออกกฎหลายข้อที่มุ่งเน้นไปที่“ รักษาครอบครัวบาสเกตบอลให้ปลอดภัยและแข็งแรง” ในขณะที่“ สอดคล้องกับข้อ จำกัด ของรัฐและรัฐบาลกลาง”
กฎบางข้อปฏิบัติได้จริง – อย่าออกไปเที่ยวกับคนที่มี Covid-19 ให้ชื่อและหมายเลขของคุณสำหรับการติดตามการติดต่อไม่แสดงอาการป่วยล้างมือก่อนและหลังเล่นหลีกเลี่ยงการสัมผัสใบหน้าอย่าสวม ไม่ต้องแชร์ขวดน้ำไม่มีที่อาบน้ำหรือน้ำพุในสถานที่ – และง่ายต่อการปฏิบัติตาม ฉันไม่ได้สัมผัสหน้านอกบ้านในเดือนและฉันอาจจะไม่อีกครั้ง
สัญชาตญาณน้อยเป็นกฎสำหรับ comps อย่างเป็นทางการ ตัวอย่างเช่น:“ เกมไม่ควรเริ่ม ด้วยการกระโดดบอล แทนที่จะโยนเหรียญหรือใช้ ‘ร็อคกระดาษกรรไกร’ เพื่อพิจารณาว่าทีมใดจะได้ครอบครองก่อน”
อืม…อะไรนะ?
ฉันไม่สนใจร็อคกระดาษกรรไกร แต่พวกเขาคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นในเกมนี้? จะมีการกระโดด เป็นจำนวนมาก สำหรับลูกบอล ในความเป็นจริงนั่น คือทั้งหมดที่คุณทำ วิ่งและกระโดดไปพร้อมกับลูกบอล
ผู้ตัดสินถูกสั่งให้ “ใช้นกหวีดเมื่อจำเป็นเท่านั้น” “ ไม่นานชกต่อย” ฉันทั้งหมดเพื่อที่ ไม่มีใครชอบผู้ตัดสินที่เป่านกหวีดทุกเกม ปล่อยให้คนเล่น! นอกจากว่าฉันจะโดนเปรอะเปื้อนแน่นอนซึ่งในกรณีนี้ฉันต้องการให้ผู้ตัดสิน เป่านกหวีด ยาวและแข็ง
ผู้ชมถูก จำกัด ไว้ที่หนึ่งต่อผู้เล่นซึ่งเป็นความอัปยศจริง ๆ เพราะโดยปกติ ฉันต้องการผู้ติดตาม 30 ถึง 40 คนเพื่อดูฉันเล่นแบรนด์ช้าแจ๊สที่มีรูปลักษณ์คล้ายแจ๊สที่ยอดเยี่ยม
แต่เราเพิ่งเล่นลูกบอลแบบไม่เป็นทางการเมื่อวันที่ 12 กรกฎาคมซึ่งเริ่มเหมือนเมื่อ ไม่นานมานี้ด้วยข่าวที่น่ากลัว พวกเขาพูดถึงกลุ่มอีกครั้ง Clusters!
ฉันไม่ได้รู้สึกดีตั้งแต่ก่อนที่จะถูกล็อค
เมื่อฉันไปถึงสถานที่จัดงานและก้าวเข้าสู่ศาลฉัน ได้รับการต้อนรับจากเพื่อน ที่ฉันไม่ได้เห็นมานาน มีข้อศอกแตะไปรอบ ๆ และความตื่นเต้นที่เห็นได้ชัด – มันชัดเจนว่าสิ่งที่ขาดหายไปจากชีวิตของเรา
เมื่อเราเริ่มเล่นฉันลืมทุกอย่างเกี่ยวกับ coronavirus มันเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมาก ก่อนอื่นฉันไม่ได้รับบาดเจ็บ ฉันกลัวมากที่การออกแรงทางกายอย่างกะทันหันจะส่งผลให้เอ็นร้อยหวายที่ดึงออกมาเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสที่ถูกกระชาก แต่ร่างกายของ ฉันยังคงอยู่และฉันก็เล่นได้ – พวกเราทุกคนทำ มีการล้อเล่นบ้างมีเกมที่อ่อนโยนเล่นบาสเก็ตบอลและสนุกอย่างไม่น่าเชื่อ
หลังจากนั้นฉันขี่จักรยานประเภทอ่อนเพลียสูงที่มีเพียง การออกกำลัง กายทางใจ และร่างกายของบาสเกตบอลเท่านั้น ฉันไม่ได้รู้สึกดีตั้งแต่ก่อนที่จะถูกล็อค และมันก็เป็นวันที่สวยงาม มีผู้คนมากมายมากกว่าปกติเพลิดเพลินไป กับแสงแดดและข้อ จำกัด ในการผ่อนคลาย รู้สึกเหมือนเรากำลังเดินทางไปใช้ชีวิตที่ค่อนข้างปกติ
ตั้งแต่นั้นมามีกลุ่มมากขึ้น นายกรัฐมนตรีไม่ต้องการให้เราร้องเพลงเต้นรำ หรือมั่วสุมกับกิจกรรมขนาดใหญ่ ความเป็นจริงที่ล่อแหลมของสถานการณ์คือแม้จะมีความพยายามครั้งแรกของเราผลิต, ออสเตรเลียยังคงเดินโซเซบนหน้าผาของการล็อคและข้อ จำกัด เพิ่มเติมอย่างต่อเนื่องรัฐบาลได้รับคำสั่งหรือไม่
ดังนั้นการตีตัวตุ่นอาจเป็นเรื่องปกติใหม่ของเรานั่นคือการหากลุ่มการทดสอบและการติดตาม เพื่อปิดกิจการที่ได้รับผลกระทบ แต่เราจะใช้ชีวิตแบบนี้ได้ไหม? ปลอดภัยไหม
ฉันไม่รู้ แต่มันอาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เราสามารถหวังได้จากสถานการณ์ปัจจุบันของเรา ตอนเช้า ของบาสเก็ตบอลไร้กังวลได้กลายเป็นความทรงจำที่ห่างไกลแล้ว มีไข้ฝันถึงการเปิดเผยล่วงหน้าและสิ่งต่าง ๆ ที่เคยเป็นมา
เพิ่มเติม >>>>> UFABETWINS
กลับหน้าหลัก >>>>> https://www.office-yano.com/